Z kart kroniki
Historia naszej szkoły sięga lat siedemdziesiątych XIX wieku i uwieczniona jest w kronice z tego okresu napisanej jeszcze w języku niemieckim, gotykiem (kronika ta znajduje się w posiadaniu szkoły). Szkoła powstała, gdy Polska rozdzielona była zaborami, a Śląsk był pod panowaniem pruskim. Budowę rozpoczęto wiosną 1875 roku, a już w następnym rozpoczęło w niej naukę 88 uczniów. Głównym mistrzem przy pracach był cieśla Piecuch. W budynku znalazło się również mieszkanie, a obok – pomieszczenia gospodarcze, ogród i podwórko dla dzieci. Ogólną wartość oceniono wtedy na 12 000 marek, które musiała zapłacić gmina Kleszczów. W tym celu sprzedano las Zamoście. Mieszkańcy Kleszczowa sami wybrali swego pierwszego nauczyciela, którym został Herman Mirfetin z Jastrzębia. Posada była opłacana w wysokości 810 marek rocznie, które początkowo gmina musiała płacić sama. Pierwszą ważną uroczystością nowej szkoły było jej poświęcenie, które odbyło się 3 kwietnia 1876 roku, a którego dokonał ksiądz Zgaślik – proboszcz z Żor. W kronice tamtych lat czytamy: “Codzienna frekwencja była jednak słaba, ponieważ rodzice uważali, że skoro sami opłacają etat nauczyciela, to mogą swoje dzieci posyłać na lekcje jak i kiedy się im podoba. Na przymus szkolny nie liczyli”. Wprowadzenie kar pieniężnych spowodowało podporządkowanie się zarządzeniom władz oświatowych i poprawę sytuacji w tym zakresie. Pierwszą wizytację przeprowadził miejscowy inspektor na zlecenie dr Braksatora z Katowic w lutym 1878 roku. Po śmierci Mirfetina nowe obowiązki podjął od stycznia 1880 roku młody, energiczny nauczyciel Krems, który wprowadził rygor i porządek. Nauka odbywała się regularnie – w marcu przeprowadzano egzaminy wiosenne, zwalniano uczniów najstarszych, a na początku kwietnia przyjmowano nowych i zaczynano nowy rok szkolny. Również uroczystości szkolne przebiegały zgodnie z harmonogramem, a do najważniejszych (tak jak i w innych szkołach pod zaborem pruskim) należały: dzień urodzin cesarza i króla oraz rocznica zwycięstwa nad Sedanem. 23 grudnia 1899 roku, w ostatnim dniu nauki w XIX wieku, zorganizowano w szkole uroczystość wejścia w nowe stulecie. W roku szkolnym 1902/1903 do szkoły uczęszczało 126 uczniów, a nadal pracował tylko 1 nauczyciel! W wyniku wizytacji w lutym 1903 roku ustalono ostatecznie 2 etaty nauczycielskie. Ciągle wzrastająca liczba uczniów przyczyniła się do budowy nowej szkoły przy ulicy Pszczyńskiej. Budowa rozpoczęła się 8 grudnia 1904roku, a uroczyste otwarcie nastąpiło już 27 listopada 1905 roku. Baza lokalowa przedstawiała się wtedy następująco: dwie typowe izby lekcyjne, dwie zastępcze izby lekcyjne, kancelaria i sala zabaw dla przedszkola. Nowy budynek, przyjęcie dodatkowo jeszcze jednego nauczyciela, podział uczniów na 2 grupy – starszą i młodszą, poprawiły warunki nauczania. Trzy lata później dzięki zapobiegliwości mieszkańców Kleszczowa, którzy wnieśli postulat do Królewskiego Zarządu w Opolu – od 23 czerwca 1908 roku zajęcia odbywały się w 3 klasach, na każdą z nich przypadało 48 uczniów. Najstarsza grupa miała 28 godzin tygodniowo, średnia 24, a młodsza 12. Ferie letnie i jesienne trwały 3 tygodnie. Podczas I wojny światowej nauka odbywała się normalnym tokiem, za wyjątkiem przedłużanych okresowo ferii jesiennych (brak siły roboczej do prac polowych). Po jej zakończeniu, w wyniku znanych powszechnie wydarzeń historycznych, przede wszystkim – wybuch strajku szkolnego w 1920 roku, plebiscyt w 1921 roku i następujący po nim wybuch III powstania śląskiego (powiaty pszczyński i rybnicki zostały przyłączone do Polski) rozpoczęto na tym terenie organizację szkół polskich. W 1928 roku najpierw jako praktykant, a potem już stały nauczyciel rozpoczął pracę Karol Juszkiewicz posiadający stopień podchorążego. Był on nauczycielem kleszczowskiej szkoły do 1939 roku. Mieszkał niedaleko szkoły, w prywatnym mieszkaniu u państwa Cimała. Karol Juszkiewicz zginął w Katyniu, pochowany został w Lasku Katyńskim pod numerem 416. Kolejnym organizatorem nauki w naszej szkole stał się Paweł Pilar, dzięki któremu szkoła przy pomocy mieszkańców została wyremontowana po zniszczeniach wojennych. W tym samym czasie w szkole zatrudnionych było czterech nauczycieli, którzy tygodniowo pracowali po 135 godzin, ucząc wszystkich przedmiotów. Po jubileuszowym 50-leciu pracy nauczycielskiej Paweł Pilar przechodzi na emeryturę, a stanowisko kierownika szkoły wraz z wkraczającą reformą systemu oświaty (wprowadzenie 8 – klasowego system nauczania) obejmuje Bolesław Kania. Powołano Komitet Rozbudowy Szkoły, w skład którego wchodzili mieszkańcy. Ustalono, że wykona się przybudówkę od strony północnej, a następnie zmodernizuje stary budynek. Ławy fundamentowe wykonali sami mieszkańcy, oni też zorganizowali transport cegły, ofiarowali drzewo i piasek. W roku szkolnym 1968/69 mieszkańcy w czynie społecznym rozebrali mury starego budynku aż do parteru i przystąpiono do budowy piętra na murach starej szkoły. Z końcem sierpnia 1969 roku zakończono całkowicie modernizację szkoły. Wszystkie pomieszczenia zostały wyposażone w nowe meble szkolne i pomoce naukowe. Efektem pracy Komitetu staje się szkoła posiadająca: 6 klasopracowni, świetlicę, jadalnię, kuchnię, salę gimnastyczną, pracownię do zajęć praktycznych, szatnię, łazienkę, salę zabaw w przedszkolu. Uroczyste otwarcie „nowej” szkoły odbyło się 18 listopada 1970 roku. Po rozbudowie szkoły przystąpiono do zagospodarowania terenu wokół szkoły. Rozwija się również działalność kół zainteresowań: Zuchowy Zespół Pieśni i Tańca “Szkolaki”, zespół sportowy, PCK, Szkolne Koło Krajoznawczo – Turystyczne, założono bibliotekę i Samorząd Uczniowski. Szczególną uwagę zwracano na współpracę szkoły z środowiskiem. Komitet Rodzicielski organizował zabawy karnawałowe dla rodziców, z których zysk przekazywano na potrzeby szkoły. Bardzo popularne były też coroczne imprezy: „majówka” oraz „choinka noworoczna” z udziałem dzieci i rodziców. Szkoła brała również aktywny udział w imprezach środowiskowych takich jak: Dożynki Sołeckie, Dzień Seniora, Tydzień Strażaka. Ważnym wydarzeniem był rok 1975, kiedy obchodzono uroczyście jubileusz 100 – lecia szkoły, podczas którego nadano jej imię Tadeusza Kościuszki i odsłonięto pamiątkową tablicę ufundowaną przez rodziców.Po przejściu na emeryturę dyrektora Bolesława Kani, od 1 lipca 1990 roku stanowisko dyrektora szkoły obejmuje mgr Janina Jureczko – Król, która kontynuowała tradycje szkoły, wzbogacała je o nowe formy działalności, dbała o wykwalifikowaną kadrę pedagogiczną. Na podstawie uchwały Rady Miejskiej w Żorach z dn. 30.01 1997 roku szkoła rozpoczęła pracę razem z przedszkolem jako Samorządowy Zespół Placówek Oświatowych. Rok 1997 to również rok generalnego remontu w szkole. Wymieniono okna, wyremontowano łazienki dla uczniów. W 1999 roku wkracza kolejna reforma oświaty, w wyniku której w szkole podstawowej nauka będzie trwać tylko 6 lat, po czym uczniowie będą kontynuować naukę w 3-letnim gimnazjum w Żorach. W związku z tymi zmianami od 1 września 1999 roku stanowisko dyrektora naszej placówki obejmuje mgr Aurelia Miguła. Rok 2000 natomiast przebiega pod hasłem jubileuszu 125 – lecia istnienia szkoły. Dzięki rodzicom i sponsorom odmalowano wszystkie klasopracownie, odnowiono także elewację szkoły. Społeczeństwo Kleszczowa ufundowało z tej okazji sztandar nawiązujący do tradycji kościuszkowskiej, a Przedszkole nr 7 otrzymało imię Marii Kownackiej. W 2002 roku następuje kolejna zmiana nazwy naszej placówki – powstaje Zespół Szkolno – Przedszkolny nr 6 w Żorach. W 2005r. uroczyście obchodziliśmy jubileusz 130-lecia naszej szkoły.