Przed nami ostatnia odsłona akcji „Poznajmy się bliżej”. Z tego miejsca jeszcze raz składamy serdeczne podziękowania wszystkim tym nauczycielom, którzy zechcieli wziąć udział w tworzeniu tego cyklu. Dziękujemy za możliwość wniknięcia do świata Państwa przemyśleń i refleksji. Dziękujemy za możliwość poznania się bliżej.
A nasz cykl zakończy wywiad z panią Joanną Pawełczyk. Pani Joanna Pawełczyk jest nauczycielem edukacji wczesnoszkolnej. W naszej szkole prowadzi również zajęcia z przedmiotu: wychowanie do życia w rodzinie.
Zapraszamy do lektury
Dlaczego została Pani nauczycielem?
J.P.: Zawsze chciałam być nauczycielką, pracować z dziećmi. Chyba nie potrafiłabym niczego innego robić. Wydaje mi się, że to wychodzi mi najlepiej.
Czego jako uczeń nie lubiła Pani w szkole?
J.P.: Przyznam szczerze, że będąc uczennicą nie lubiłam nudnych zadań domowych.
Na pewno miała Pani swojego ulubionego nauczyciela. Za co Pani go ceniła?
J.P.: Miałam kilku ulubionych nauczycieli. To oni bardziej utkwili mi w pamięci, niż ci nielubiani. Moimi ulubieńcami byli pedagodzy wymagający, ale sprawiedliwi. Bardzo ceniłam sobie też ich poczucie humoru.
O jakim zdarzeniu z życia nauczyciela chciałaby Pani nam opowiedzieć?
J.P.: Chcę powiedzieć, że ważne dla mnie jako nauczyciela są wszelkie objawy sympatii i pamięci, jak na przykład kartki z wakacji, których dostaję sporą ilość od moich wychowanków, czy też miłe spotkania po latach i okazje do rozmowy i wspomnień. Sympatyczne również są zebrania rodziców, na które przychodzą mamusie i tatusiowie – moi wychowankowie.
Co w pracy nauczyciela jest Pani zdaniem najlepsze, a co najgorsze? Jednym słowem plusy i minusy bycia nauczycielem:
J.P.: W pracy nauczyciela dobre jest to, że dzięki przebywaniu z młodymi ludźmi sami czujemy się trochę młodsi. Fajne jest to, że tu nie ma nudy. Sama uczę się od swoich uczniów, oni mnie inspirują i mobilizują do różnych działań. Minusem z kolei jest biurokracja, której szczerze nie lubię.
Szkoła Pani marzeń to …
J.P.: To trochę większe klasopracownie. Klasa powinna mieć swoją własną przestrzeń, taką tylko dla siebie. Miejsce bezpieczeństwa i luzu, które uczniowie będą szanować.
Dziękujemy za wywiad.
